Mε τον όνομα ξυλόφωνο χαρακτηρίζεται από το 19ο αιώνα ένα ιδιόφωνο όργανο με ξύλινες πλάκες ίδιου πλάτους και πάχους, αλλά διαφορετικού μήκους, οι οποίες παράγουν με επίκρουση μπαγκετών ήχο. Οι πλάκες στηρίζονται σε δύο σημεία από ελαστικό. Το ξυλόφωνο παράγει ήχο ξηρό και χαρακτηριστικό και καλύπτει λίγο περισσότερο από 3 οκτάβες. Οι δεξιοτέχνες ξυλοφωνίστες παίζουν συνήθως με 4 μπαγκέτες.